 | Netnipha Paiboonpalayoi 18 March 2022 |
UX IS EVERYWHERE : UX ที่ได้จากการทำงานที่บ้าน (WORK FROM HOME)
เป็นบทความที่เคยเขียนไว้ตอนโควิดเกิดขึ้นใหม่ๆ และต้องทำงานจากที่บ้าน ไม่ได้เจอผู้คนภายนอกเลย เลยอยากฝึกฝนในส่วนของ ux รอบตัวอยู่เรื่อยๆ จากการสังเกตเรื่องง่ายๆที่มองเห็นได้ในชีวิตประจำวัน ☺️
เนื่องจาก สถานการณ์โควิด เราเลยใช้บริการช้อปปิ้งออนไลน์ทุกวัน อาหารก็สั่งจากฟู้ด เดลิเวอรี่ ข้าวของเครื่องใช้ก็สั่งจากอีคอมเมิร์ซแพลทฟอร์ม
ด้วยความที่ UX แฝงอยู่รอบตัวเราอย่างที่เกริ่นบอก ทำให้เราสังเกตการให้บริการของคนที่มาส่องของ สเตปของเค้า คือ
โทรมา เพื่อบอกว่าจะมาส่งล่วงหน้าไม่กี่นาที บางทีอยู่หน้าบ้านแล้วค่อยโทรบอกก็มี ว่าเนี่ย!! อยู่หน้าบ้านแล้ว พี่ลงมารับหน่อย
เราลงมารับของ เจ้าหน้าที่ถามว่า “คุณ xxx ใช่ไหมครับ” เหมือนทวนว่ามีชื่อนี้อยู่บ้านนี้จริงไหม จะได้ไม่ส่งผิดบ้าน
สแกน QR Code หน้ากล่องเพื่อยืนยันว่าส่งของแล้ว ซึ่งจะส่งไปที่ระบบของ Shopee เด้งแจ้งเตือนเรามา ว่าของมาส่งแล้ว(นะจ๊ะ) แล้วก็ยื่นส่งให้เรา
ซึ่งสเตปทุกเจ้าก็จะคล้ายๆกันแบบนี้ ในช่วงโควิด
เราลองตั้งโจทย์ว่า “อยากลดการสัมผัสกับพนักงานขนส่งจัง” เพราะจะได้เลี่ยงการติดเชื้อ
เราเลยใช้วิธีเอาตะกร้า 1 ใบไปวาง แล้วติดป้ายว่า “ส่งของวางที่นี่”
และเมื่อพนักงานโทรหาเรา เราจะบอกเค้าทันทีว่า “ใส่ในตะกร้าหน้าบ้านได้เลยนะคะ” เป็นอันเรียบร้อย ลดการเผชิญหน้า ลดการสัมผัส และลดการเสี่ยงติดเชื้อโควิด
แต่มันไม่จบเท่านี้น่ะสิ !!
หลายๆครั้งที่เราอยู่ในบ้านแล้วสังเกตพฤติกรรมของเจ้าหน้าที่ขนส่ง เค้าจะไม่จบแค่หย่อนของใส่ตะกร้าแล้วขับรถออกไป
สเตปที่เพิ่มมา คือ เค้าจะเอากล่องยื่นไปใกล้ๆกับตู้จดหมายหน้าบ้าน ที่มีบ้านเลขที่ติดอยู่ แล้วถ่ายรูปเก็บไว้ แล้วถึงจะใส่ของนั้นลงในตะกร้าที่เราจัดเตรียมไว้ให้
เมื่อวิเคราะห์ดูแล้ว เหตุผลที่น่าจะพอเป็นไปได้ก็คือ เค้าลดความผิดพลาดในการส่งผิดบ้าน
คำถามที่เกิดขึ้นคือ “เค้าทำทำไม”?
เพราะขั้นตอนที่ขาดหายไปกรณีที่เราไม่ได้รับเอง คือ การที่พนักงานไม่รู้เลยว่าชื่อสกุลคนรับเนี่ย อยู่บ้านนี้จริงไหมเพราะไม่สามารถสอบถามจากการพูดคุยได้โดยตรง
การถ่ายรูปบ้านเลขที่แล้วบันทึกไว้ในระบบ ทำให้ตามของง่ายขึ้นกรณีส่งผิด ว่าตอนมาส่งน่ะ ส่งบ้านเลขที่ไหนไปเพราะมีรูปถ่ายยืนยัน
ทีนี้เราก็เลยมาปรับ UX ให้พนักงานส่งสบายขึ้นดู
ด้วยการแก้ไขป้ายที่ติดอยู่หน้าตะกร้าเสียใหม่ โดยใส่บ้านเลขที่ไปด้วย
เอาไปวางไว้จุดเดิม แล้วก็สังเกตพฤติกรรมพนักงานขนส่งต่อไป
ผลที่ได้คือ จากเดิมที่พนักงานขนส่งจะต้องเดินไปที่ตู้จดหมายแล้วถ่ายรูปก่อน ก็แค่เดินมาที่ตะกร้า แล้วถ่ายของกับหน้าตะกร้า > ถ่ายเสร็จก็เอาของวางลงในตะกร้าได้เลยทันที
ภาระกิจสำเร็จ !!
นี่คือ UX ที่เกิดขึ้นในช่วง Work From Home ที่เรารู้สึกสนุกทุกรอบที่ได้สังเกต > ประมวลผล > แก้ไข > และได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่า
เพราะ UX อยู่รอบตัวเรา 🙂
เนื่องจาก สถานการณ์โควิด เราเลยใช้บริการช้อปปิ้งออนไลน์ทุกวัน อาหารก็สั่งจากฟู้ด เดลิเวอรี่ ข้าวของเครื่องใช้ก็สั่งจากอีคอมเมิร์ซแพลทฟอร์ม
ด้วยความที่ UX แฝงอยู่รอบตัวเราอย่างที่เกริ่นบอก ทำให้เราสังเกตการให้บริการของคนที่มาส่องของ สเตปของเค้า คือ
โทรมา เพื่อบอกว่าจะมาส่งล่วงหน้าไม่กี่นาที บางทีอยู่หน้าบ้านแล้วค่อยโทรบอกก็มี ว่าเนี่ย!! อยู่หน้าบ้านแล้ว พี่ลงมารับหน่อย
เราลงมารับของ เจ้าหน้าที่ถามว่า “คุณ xxx ใช่ไหมครับ” เหมือนทวนว่ามีชื่อนี้อยู่บ้านนี้จริงไหม จะได้ไม่ส่งผิดบ้าน
สแกน QR Code หน้ากล่องเพื่อยืนยันว่าส่งของแล้ว ซึ่งจะส่งไปที่ระบบของ Shopee เด้งแจ้งเตือนเรามา ว่าของมาส่งแล้ว(นะจ๊ะ) แล้วก็ยื่นส่งให้เรา
ซึ่งสเตปทุกเจ้าก็จะคล้ายๆกันแบบนี้ ในช่วงโควิด
เราลองตั้งโจทย์ว่า “อยากลดการสัมผัสกับพนักงานขนส่งจัง” เพราะจะได้เลี่ยงการติดเชื้อ
เราเลยใช้วิธีเอาตะกร้า 1 ใบไปวาง แล้วติดป้ายว่า “ส่งของวางที่นี่”
และเมื่อพนักงานโทรหาเรา เราจะบอกเค้าทันทีว่า “ใส่ในตะกร้าหน้าบ้านได้เลยนะคะ” เป็นอันเรียบร้อย ลดการเผชิญหน้า ลดการสัมผัส และลดการเสี่ยงติดเชื้อโควิด
แต่มันไม่จบเท่านี้น่ะสิ !!
หลายๆครั้งที่เราอยู่ในบ้านแล้วสังเกตพฤติกรรมของเจ้าหน้าที่ขนส่ง เค้าจะไม่จบแค่หย่อนของใส่ตะกร้าแล้วขับรถออกไป
สเตปที่เพิ่มมา คือ เค้าจะเอากล่องยื่นไปใกล้ๆกับตู้จดหมายหน้าบ้าน ที่มีบ้านเลขที่ติดอยู่ แล้วถ่ายรูปเก็บไว้ แล้วถึงจะใส่ของนั้นลงในตะกร้าที่เราจัดเตรียมไว้ให้
เมื่อวิเคราะห์ดูแล้ว เหตุผลที่น่าจะพอเป็นไปได้ก็คือ เค้าลดความผิดพลาดในการส่งผิดบ้าน
คำถามที่เกิดขึ้นคือ “เค้าทำทำไม”?
เพราะขั้นตอนที่ขาดหายไปกรณีที่เราไม่ได้รับเอง คือ การที่พนักงานไม่รู้เลยว่าชื่อสกุลคนรับเนี่ย อยู่บ้านนี้จริงไหมเพราะไม่สามารถสอบถามจากการพูดคุยได้โดยตรง
การถ่ายรูปบ้านเลขที่แล้วบันทึกไว้ในระบบ ทำให้ตามของง่ายขึ้นกรณีส่งผิด ว่าตอนมาส่งน่ะ ส่งบ้านเลขที่ไหนไปเพราะมีรูปถ่ายยืนยัน
ทีนี้เราก็เลยมาปรับ UX ให้พนักงานส่งสบายขึ้นดู
ด้วยการแก้ไขป้ายที่ติดอยู่หน้าตะกร้าเสียใหม่ โดยใส่บ้านเลขที่ไปด้วย
เอาไปวางไว้จุดเดิม แล้วก็สังเกตพฤติกรรมพนักงานขนส่งต่อไป
ผลที่ได้คือ จากเดิมที่พนักงานขนส่งจะต้องเดินไปที่ตู้จดหมายแล้วถ่ายรูปก่อน ก็แค่เดินมาที่ตะกร้า แล้วถ่ายของกับหน้าตะกร้า > ถ่ายเสร็จก็เอาของวางลงในตะกร้าได้เลยทันที
ภาระกิจสำเร็จ !!
นี่คือ UX ที่เกิดขึ้นในช่วง Work From Home ที่เรารู้สึกสนุกทุกรอบที่ได้สังเกต > ประมวลผล > แก้ไข > และได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่า
เพราะ UX อยู่รอบตัวเรา 🙂